"Are you..?"

Lyrics:
I've felt you coming girl, as you drew near
I knew you'd find me, cause I longed you here
Are you my desitiny? Is this how you'll appear?
Wrapped in a coat with tears in your eyes?
Well take that coat babe, and throw it on the floor
Are you the one that I've been waiting for?

As you've been moving surely toward me
My soul has comforted and assured me
That in time my heart it will reward me
And that all will be revealed
So I've sat and I've watched an ice-age thaw
Are you the one that I've been waiting for?

Out of sorrow entire worlds have been built
Out of longing great wonders have been willed
They're only little tears, darling, let them spill
And lay your head upon my shoulder
Outside my window the world has gone to war
Are you the one that I've been waiting for?

O we will know, won't we?
The stars will explode in the sky
O but they don't, do they?
Stars have their moment and then they die

There's a man who spoke wonders though I've never met him
He said, "He who seeks finds and who knocks will be let in"
I think of you in motion and just how close you are getting
And how every little thing anticipates you
All down my veins my heart-strings call
Are you the one that I've been waiting for?

"Με Νεκρά.."

Το καλοκαίρι ήρθε και πριν το καταλάβουμε καλά καλά, μετράμε αντίστροφα για το τέλος του. Τα checkpoints που είχαμε θέσει για φέτος, ένα ένα τα είδαμε να περνούν και να γίνονται αναμνήσεις. Παγιδευμένοι σε μια ρουτίνα αρκετή για μένα, ανυπόφορη για σένα, ζήσαμε και ζούμε στιγμές βγαλμένες σαν από τη ζαλάδα ενός ονείρου: ακαθόριστες και ρευστές. Κι όταν το όνειρο τελειώσει, τι είδους στιγμές θα μας μένουν τότε;

Θυμάμαι που οδηγούσαμε στην κατηφόρα με νεκρά και μού 'λεγες οτι φοβάσαι. Με νεκρά το αμάξι κυλάει πιο ελεύθερα και πιο γρήγορα. Για μένα όμως έτσι είναι πιο εύκολο. Τις στροφές τις απολαμβάνω καλύτερα. Εσύ φοβόσουν ότι θα χάσω τον έλεγχο όμως εγώ νιώθω σιγουριά για τον εαυτό μου. Ξέρω τι μπορώ να κάνω και τι όχι κι έτσι δεν με φοβίζουν φαινομενικά δύσκολες καταστάσεις. Μόνο ένα πράγμα με φοβίζει. Μήπως στον πανικό σου με κάνεις να μην δω καθαρά τι βρίσκεται μπροστά μας και χάσω τα πάντα.

Μην απορείς που πολλές φορές με βλέπεις να αγγίζω τον γκρεμό κοιτώντας προς τα κάτω.
Είναι που φοβάμαι τα ύψη και προσπαθώ να συνηθίσω την ιδέα της πτώσης.
Ούτε να στενοχωριέσαι που κάνω ότι θρυμματίζω μόνος μου τα εύθραυστα όνειρά μου.
Είναι που θέλω να τραβήξω την προσοχή του εαυτού μου.

Μόνο άσε με να κατεβαίνω με νεκρά την κατηφόρα και να χεις πίστη..
Εις το επανειδείν..