Καλώς ήρθες ξένε στον τόπο μου....

Feel free to leave a comment..

Τετάρτη 14 Σεπτεμβρίου 2011

"Τελευταία φορά.."


"..Καθίσαμε στο μπαλκόνι και όλα ήταν όπως πάντα.Η ίδια ώρα,οι ίδιες καρέκλες,οι ίδιοι καφέδες πάνω στο ίδιο τραπέζι.Ήμουν συντετριμμένος.Πόσες φορές είχαμε καθίσει εκεί απολαμβάνοντας τον λιγοστό ελεύθερο χρόνο μας..Και εκείνη ήταν η τελευταία.Η τελευταία φορά που καθόμασταν στο απογευματινό αεράκι μυρίζοντας τα καλοκαιρινά αρώματα.Πόσο αφελείς ημασταν να πιστεύουμε ότι αυτό θα κρατήσει για πάντα;Πόσο ανόητοι να θυσιάζουμε τις πολύτιμες στιγμές μας στο βωμό αυτής της αδικαιολόγητης πεποίθησης;Κοιτούσα λοιπόν τα πάντα γύρω μου.Τα αντικείμενα τοποθετημένα με τον ίδιο τρόπο όπως πάντα,τη θάλασσα,τα δέντρα,τα λίγο πιο μακρινά σπίτια.Όλα θα ήταν εκεί και αύριο.Η απουσία σου δεν θα άγγιζε εκείνο το περιβάλλον από άψυχα στοιχεία.Εγώ όμως θα έπρεπε από αύριο να τα βλέπω μόνος μου.Δεν μπορούσα να αποφύγω τη σκέψη ότι όλη αυτή η θλίψη δεν ήταν αναγκαία.Θα μπορούσαν τα πράγματα να είναι τελείως διαφορετικά.Να μην χρειάζεται να το περάσουμε αυτό.Και όλα αυτά με έναν πολύ απλό τρόπο.Μια μικρή αλλαγή στη θέση της μελάνης στο χαρτί.Πόσα πολλά μπορεί να εξαρτηθούν από κάτι τόσο μικρό όσο το τι θα γράψεις σε ένα ηλίθιο δημόσιο έγγραφο;
Η σκέψη μου πήγε σε εκείνο το καφέ.Όσοι κι αν έχουν κάτσει στο ίδιο τραπέζι που καθίσαμε τότε,λίγη σημασία έχει για μας.Αφήσαμε το δικό μας αποτύπωμα στον χρόνο τη στιγμή που οι μορφές μας,ακουμπώντας τα χέρια,κοιτούσαν έξω από το τζάμι το χαλάζι να πέφτει και τον άνεμο να φυσάει δυνατά.Δεν χρειαζόταν να μιλάμε.Απλά υπήρχαμε και μοιραζόμασταν τις ίδιες σκέψεις.
Δεν μπορώ να εγγυηθώ το αύριο..
Το σήμερα είναι από μόνο του θολό..
Ξέρω μόνο πως το χθες είναι σκληρό,ακέραιο και αμετάβλητο..
Και ότι η ιστορία γράφεται από μικρούς ανθρώπους που ζουν μικρές στιγμές..
Ας συνεχίσουμε.."

3 σχόλια:

  1. Μόλις άκουσα το "Σαν χτες". Ήταν έκπληξη το ότι σε άκουσα σε ελληνικό στίχο!!!
    Αν σκεφτεί κανείς τα μέσα που διαθέτεις και την όλη σου πρόοδο από τότε που ξεκίνησες να ηχογραφείς, είσαι άξιος θαυμασμού και πολλλων συγχαρητηρίων. Πολυ ωραίοι στίχοι, η μελωδία άκρως ενδιαφέρουσα, η φωνή θέλει κάποια επιπλέον δουλειά, αλλά ξέρω πόσο δύσκολο είναι να το "γυρνάς' στο ελληνικό (εγώ είμαι απαράδεκτη όταν τραγουδώ ελληνικά). Αν φτιάξεις και κανένα βιντεάκι στο you tube, θα το αναδείξεις ακόμα περισσότερο!!! Δες κι αυτό, ήταν η τελευταία μου δουλίτσα με κάποιο παιδί από το Κιθάρα, το βίντεο και η μουσική είναι δικά του, εγώ απαγγέλω στίχους μου:
    http://youtu.be/-xO33FtIFNQ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Το άλλαξα λίγο και το ξανανέβασα στο κιθάρα.Τό 'ξερα ότι το ελληνικό δεν το χω πολύ.Είπα να κάνω μια προσπάθεια όμως.Πάντως η δεύτερη version που ανέβασα νομίζω είναι ό,τι καλύτερο μπορώ.
    Το old photos το είχα ακούσει και σου είχα στείλει pm σχετικά στο κιθάρα.Μου αρέσει πάρα πολύ αν και θα ήθελα να κορυφώνει και να δίνει περισσότερα γκάζια προς το τέλος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Διάβασα και μία περίεργη κριτική κάπου για το κομμάτι, και θέλω να σου πω να μην την λάβεις καθόλου στα σοβαρά υπόψη σου, αφού ο συγκεκριμένος αρέσκεται στο να κριτικάρει εντελώς άκομψα και να στέλνει στο μηδέν αξιόλογες προσπάθειες. Αν τον είχα ακούσει κι εγώ, θα ΄πρεπε να μην είχα ξανανεβάσει τίποτε, εδώ και χρόνια...
    Αλλά δεν το έκανα. Μόνο όταν το ένιωσα εγώ για τον εαυτό μου... Εσύ μείνε και κράτησε μόνο τις εποικοδομητικές κριτικές. Και μην σταματήσεις ποτέ μα ποτέ να γράφεις!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή