"Απόψε.."

Απόψε δεν πήγα πουθενά..
Απόψε χάθηκα για λίγο σε αναμνήσεις από αλλού..
Πήγα σε μέρη που το μυαλό σας δεν μπορεί να φτάσει..
Μαζί με άτομα που δεν θα διαβάσουν  ποτέ αυτά τα λόγια..
Ήμουν μαζί τους όμως..
Απόψε.. που το χθες έγινε σήμερα..
Και τίποτα άλλο δεν έχει σημασία..
Ούτε καν αυτές οι λέξεις που ελάχιστοι θα τις διαβάσουν και ακόμα πιο λίγοι θα τις εκτιμήσουν..
Γιατί.. όσα είναι μακριά, μόνο αυτά μας ορίζουν..

Κάτι από τότε..


"Θα μ'αγαπάς.. θα μ'αγαπάς μα δεν θα φτάνει.. Άγονη βρόχη θα πέφτει πάνω μου το χάδι σου κι εγώ σαν γέρικο σκυλί μες στο λιμάνι... Θα πεθαίνω στο πλάι σου.."

"Ευχές.."

Για τα φετινά Χριστούγεννα που έφτασαν εύχομαι..
σε μένα να είναι η 24η και τελευταία γιορτή μου χωρίς εσένα...
σε σένα να βρεις το δρόμο που θα σε οδηγήσει στο πλάι μου..
και στους ανθρώπους να βρουν το φως που θα τους δείξει τον δρόμο προς την ελευθερία και θα κάνει τις ψυχές τους να δουν ότι δεν είναι ξεχωριστές οντότητες, αλλά μονάδα φτιαγμένη από το ίδιο υλικό με όλα..
Χρόνια καλά σε όλους..

Το κομμάτι, σε συνδυασμό με το video είναι ύμνος στην ενότητα..

"Ένα υπέροχο τίποτα.."

Μπορεί να κράζω όλη την ώρα αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι έχω μεγάλη ιδέα για τον εαυτό μου. Μπορεί να καταδικάζω συγκεκριμένες πράξεις και τρόπους ζωής όμως πάλι δεν σημαίνει ότι εγώ τα κάνω όλα τέλεια. Κάνω αυτοκριτική πολύ συχνά και πολλές φορές αποτυγχάνω στα μάτια του εαυτού μου. Και κάθε μέρα παρακαλάω να μου φυτρώσουν τα επαρκή αρχίδια ωστέ να αλλάξω σε μένα οτιδήποτε με το οποίο διαφωνώ. Όταν λοιπόν λέω σε κάποιον ότι δεν συμφωνώ με κάτι που κάνει, δεν υπονοοώ σε καμία περίπτωση ότι εγώ το κάνω σωστά. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι δεν θα εκφράσω και την δυσαρέσκειά μου. Και είναι γελοίο η απάντηση που παίρνω να είναι του τύπου.. "δηλαδή εσύ τι κάνεις κύριε τέλειε;" ή κατηγορίες σε άλλα θέματα. Αυτό αν μη τι άλλο δείχνει ότι δεν μπορείς να στηρίξεις την άποψή σου ή ότι δεν έχεις άποψη.
Έχω βαρεθεί να βλέπω συνέχεια τους ίδιους ανθρώπους να κάνουν τα ίδια πράγματα. Όλοι κάνουν κύκλους γύρω από την ανυπαρξία τους. Κολλημένοι σε ένα ατέρμονο τίποτα. Και υποστηρίζουν ότι είναι ευτυχισμένοι και ευχαριστημένοι. Όσο πιο ανούσιο είναι κάτι, τόσο πιο πολύ το κυνηγούν. Ακόμα και διασκέδαση στις μέρες μας δεν υπάρχει. Στα clubs πας για να επιδείξεις το καινούριο σου μίνι φορεματάκι και να κουνηθείς κάνοντας παιχνίδι με όποιον κάτσει, ώστε να ικανοποιήσεις την ανασφάλεια και τα κόμπλεξ σου νιώθοντας ποθητός/ή. Στα μπουζούκια δε... εκεί να δεις τι γίνεται. Χτυπιέσαι αλύπητα πάνω στα τραπέζια κάνοντας και το χαρακτηριστικό μπρος-πίσω του χεριού, ξελαρυγγιάζεσαι κραυγάζοντας με όλη σου τη ψυχή στίχους που δεν λένε τίποτα, χαλάς όσο πιο πολλά μπορείς σε μπουκάλια και γαρύφαλλα και φεύγεις νιώθοντας γεμάτος/η από απόλυτο κενό. Α! Και φωτό!.. Πολλές φωτό!.. Και όχι για να χεις να θυμάσαι την καταπληκτική βραδιά που πέρασες, αλλά για να τις βάλεις στο fakelobook και να σε θαυμάσουν οι 5.765,73 "φίλοι" σου. Είμαι εδώ για να σας πω λοιπόν ότι νεράιδες υπάρχουν μόνο στα παραμύθια, ο Αϊ Βασίλης είναι ένα εμπορικό δημιούργημα της Coca Cola και αυτό που κάνετε ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ! Ξέσπασμα είναι! Δεν ξέρετε να κάνετε τίποτα άλλο. Αυτό ξέρετε, αυτό εμπιστεύεστε. Αυτό επιβάλλουν και οι καιροί μας. Να μην σκεφτόμαστε και να μένουμε μακρία από καθετί ουσιώδες. Κολλημένοι να θαυμάζουμε ένα υπέροχο τίποτα..

"Dumb!.."

Μα καλά... ΠΟΣΟ ΜΑΛΑΚΑΣ ΕΙΜΑΙ;;;; Και να πεις ότι δεν έχω ξανακάνει το ίδιο λάθος.. Ή ότι δεν τά 'ξερα.. Ολόκληρη ανάρτηση έκανες βρε ΜΑΛΑΚΑ!!! "ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ.."!! Μπράβο Χρήστο!! Μπράβο αγόρι μου!! Μια χαρά τα κατάφερες πάλι..Μόνος σου τα λες..μόνος σου τ'ακούς..μόνος σου ΤΑ ΓΡΑΦΕΙΣ ΣΤ'ΑΡΧΙΔΙΑ ΣΟΥ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΦΩΝΑΖΕΙΣ!!
Φίλες και φίλοι... Είναι επίσημο.. Είμαι εντελώς.......wait for it........ΗΛΙΘΙΟΣ!!




Lyrics:
I'm not like them
But I can pretend
The sun is gone
But I have a light
The day is done
But I'm having fun

I think I'm dumb
or maybe just happy
Think I'm just happy
my heart is broke
But I have some glue
help me inhale
And mend it with you
We'll float around
And hang out on clouds
Then we'll come down
And have a hangover... have a hangover

Skin the sun
Fall asleep
Wish away
The soul is cheap
Lesson learned
Wish me luck
Soothe the burn
Wake me up

I'm not like them
But I can pretend
The sun is gone
But I have a light
The day is done
But I'm having fun

I think I'm dumb


(Ουφφφ! Ξέσπασα..)

"Dog days forever.."

Σήμερα ξύπνησα γύρω στη 1 το μεσημέρι νομίζοντας ότι ο ήλιος είχε δύσει. Τόσο σκοτεινά ήταν έξω. Ένιωθα ότι έκανε πολύ κρύο και μου ήταν πολύ δύσκολο να σηκωθώ από το κρεβάτι. Καθόμουν ξαπλωμένος και άκουγα τη βροχή. Στο τέλος βρήκα το κουράγιο και σηκώθηκα, έφτιαξα ζεστό καφέ και άραξα παίζοντας FM. Μεγάλο πράγμα τελικά να έχεις το χρόνο με το μερος σου. Να μην χρειάζεται να βιαστείς για τίποτα. ΟΚ.. δεν είμαι περήφανος που στα 23 μου έχω την πολυτέλεια τέτοιων σκυλίσιων ημερών, αλλά πραγματικά χρειάζονται πού και πού..
Cheers..




Lyrics:

27 of December is arrived and i think its Saturday.
Greece is turning into white and its cold.
We dont really care.
I keep thinking of the way that we were met
Feels like its a fairy tale
Youre the princess the most beautiful Ive seen
I am just a prince
I can make you play
I can make you smile
I can make you safe in my foolish arms
Youre my sweetest kiss
Youre my immortality
Youre my pretty world spins inside my little mind little mind
Now were kissing and were saying to each other
Just a little I do
But the thing is what we really want to say
It cannot be said
And I promise I will never let that death
Take you from me anyway
Ill throw us stars, stars. Stars
To wish well never die
Youre my brightest sun
Youre my crystal sea
Youre my loudest rhythm
Beats inside my heart
I will make you laugh
I will make you fly to the shinny skies where
Where well live in happiness.

"The Living Dead.."

Η κινδυνολογία έχει ενταθεί τις τελευταίες εβδομάδες με όλες αυτές τις εξελίξεις στην οικονομία, πράγμα που έχει οδηγήσει πολλούς να επεξεργάζονται στο μυαλό τους ακραίες λύσεις. Αλήθεια, ακούω πολλούς τελευταία να μιλούν για μετανάστευση σε μια άλλη χώρα με περισσότερες ευκαιρίες. Δεν τους κατηγορώ. Η ιστορία για άλλη μια φορά μας αποδεικνύει ότι κάνει κύκλο. Τα πάντα επαναλαμβάνονται. Το μέλλον αυτή τη στιγμή φαντάζει πολύ σκοτεινό. Η τωρινή κατάσταση με κάνει να ζηλεύω τους γονείς μου που, το '60 έφυγαν από την χώρα για να βρούν μια καλύτερη ζωή. Πραγματικά τότε ο κόσμος, με όλη τη φτώχεια και την κακοπέραση, αν μη τι άλλο ζούσε. Ζούσε και ονειρευόταν. Κοιτούσαν οι άνθρωποι το μέλλον και έβλεπαν τους εαυτούς τους μέσα σε αυτό. Εγώ όταν κοιτάζω το μέλλον βλέπω το πιο βαθύ μαύρο. Τότε έλεγαν ο ένας στον άλλον "είμαι μαζί σου παντού.Απλά χάραξε τον δρόμο κι εγώ ακολουθώ." Τώρα ο κόσμος φοβάται να αγαπήσει και να παλέψει για ό,τι έχει. Τα μεγαλύτερα ιδανικά του τα ανταλλάζει με χαρά για ένα λεπτό βολής στην άνεση της πολυτέλειας. Η γενιά μου και κάποιες πριν, είναι ήδη καταδικασμένες. Μεγαλώσαμε με ένα πράγμα στο πίσω μέρος του μυαλού μας: "μην αντιστέκεσαι, ό,τι σου δίνουν καλό είναι. Πες ευχαριστώ και απλά επιβίωσε." Ακόμα και εκείνοι που είναι ανήσυχα πνεύματα και αρνούνται να βολευτούν, τους βασανίζει αυτή η φράση. Μας έχουν φυτέψει αυτή τη νοοτροπία και την ακολουθούμε τυφλά, μην μπορώντας να κάνουμε αλλιώς, καθώς είναι στο υποσυνείδητό μας. Έτσι έχουμε καταλήξει να είμαστε οι ζωντανοί νεκροί που περπατούν σε αυτή τη γη με τα χέρια απλωμένα.. Και διψάμε.. Αλλά δεν ξέρουμε για τι. Σαν έναν σκύλο που κυνηγάει την ουρά του, έτσι κι εμείς κυνηγάμε πράγματα που ποτέ δεν θα φτάσουμε γιατί δεν ξέρουμε καν τι είναι.
Και το παιχνίδι συνεχίζεται..

"Καθρέφτης.."

Γνώμη μου είναι ότι όταν νοιάζεσαι για κάποιον, πρέπει να του λες την αλήθεια. Ένα από τα χειρότερα λάθη που κάνουν οι άνθρωποι είναι να λένε στους άλλους αυτό που θέλουν να ακούσουν. Τετριμμένα και αυτονόητα είναι αυτά θα μου πείτε τώρα. Είναι όμως; Αυτό που έχω δει εγώ είναι ότι οι περισσότεροι από μας δεν αντέχουν την αλήθεια. Δεν θέλουν να ακούσουν ότι έκαναν λάθος και αν τους το πεις κινδυνεύεις να τους χάσεις. Γίνεσαι καθρέφτης και δεν τους αρέσει καθόλου αυτό που βλέπουν. Στην πραγματικότητα είναι ευλογία να έχεις κάποιον που νοιάζεται για σένα και σου λέει, όχι αυτό που θες να ακούσεις αλλά αυτά που μπορούν να σε βοηθήσουν. Ο καθένας μας μπορεί να βρεθεί πνιγμένος σε καταστάσεις και να υποπέσει σε σφάλματα εις βάρος άλλων. Δεν είναι κακό να κάνεις λάθη. Κακό είναι να τα αρνείσαι και να μην είσαι διατεθειμένος να τα διορθώσεις. Και πολλές φορές για να τα δεις, χρειάζεται να δεις τον εαυτό σου σαν τρίτο πρόσωπο, σαν ξεχωριστή οντότητα. Σε αυτό το σημείο φαίνεται η χρησιμότητα των άλλων. Έχω βρεθεί στη θέση να προσπαθώ να εξηγήσω πώς είναι τα πράγματα και το άλλο άτομο να μην θέλει να δει την αλήθεια. Δεν το ενδιαφέρει τι του λες.. φτάνει να μην του χαλάσεις την φούσκα στην οποία έχει βάλει τον εαυτό του. Και αν συνεχίσεις, σε κάνει απλά να το βουλώσεις. Σε βγάζει από τον χώρο για να μην σε ακούει. Είναι απογοητευτικό να προσπαθείς να δείξεις στον άλλο ότι καταστρέφεται με αυτόν τον τρόπο και τελικά να τον χάνεις. Με κάνει να αναρωτιέμαι.. Μήπως πρέπει να γίνω συγκαταβατικός και να λέω μόνο αυτά που πρέπει; Ε;.. Τι λέτε;..

"..είπε ποτέ σου μην κοιτάς τον άλλο μες στα μάτια
γιατί καθρέφτης γίνεσαι κι όλοι σε σπαν κομμάτια.."