"Χρόνος.."

Δεν ξέρω αν χρειάζεται εισαγωγή. Ο τίτλος τα λέει όλα νομίζω. Όλοι μας είμαστε αντιμέτωποι με τον χρόνο και όλες τις σημασίες του. Από τότε που οι πρόγονοί μας όρισαν τον χρόνο, η ανθρωπότητα βασανίζεται από το πώς κυλάει, περνάει, φθείρει και μεταβάλλει τα πάντα. Φυσικά όπως και κάθε τι άλλο, έτσι και ο χρόνος, είναι σχετικός. Όλοι μας έχουμε βιώσει την αίσθηση τα λεπτά, οι ώρες, οι μέρες να κυλούν γρήγορα όταν απολαμβάνουμε μια κατάσταση. Όπως και να περνούν βασανιστικά αργά όταν ανπομονούμε για κάτι στο μέλλον.Τον χρόνο τον έχουμε οπτικοποιήσει σαν μια συνεχή, ευθεία γραμμή. Το παρόν είναι μια κουκίδα πάνω σε αυτή τη γραμμή και ό,τι βρίσκεται πίσω από την κουκίδα είναι το παρελθόν, ενώ ό,τι βρίσκεται μπροστά είναι το μέλλον. Η κουκίδα κινείται μόνο προς τα δεξιά και ΠΟΤΕ προς τα πίσω, κάνοντας παρόν ό,τι μέχρι τώρα ήταν μέλλον. Τώρα αν υποθέσουμε ότι περιμένουμε κάτι να γίνει (μια κατάσταση,μια αλλαγή κλπ.) και αυτό το θέσουμε σαν σημείο χ πάνω στη γραμμή, ενώ ταυτόχρονα θέσουμε τον εαυτό μας σαν σημείο ψ ταυτισμένο με την κουκίδα του παρόντος, τότε μπορούμε να είμαστε σίγουροι για ένα και μόνο πράγμα..ότι το ψ θα ταυτιστεί με το χ. Φυσικά όλα αυτά χωρίς να λαμβάνουμε υπ'όψιν τυχαίους παράγοντες. Δεν υπάρχει αμφιβολία λοιπόν ότι μια δεδομένη στιγμή στο μέλλον,αργά ή γρήγορα θα γίνει παρόν. Γιατί λοιπόν να απογοητευόμαστε και να εγκλωβίζουμε τους εαυτούς μας στο παρόν που δεν μας ικανοποιεί; Αφού τελικά θα φτάσουμε στο πολυπόθητο χ, γιατί να τα παρατάμε και να παραιτούμαστε από τον αγώνα; Ο πιο τολμηρός ας απαντήσει.
Οι άνθρωποι έχουμε τη συνήθεια κάποιες φορές να υπερεκτιμούμε τον χρόνο, ενώ άλλες να τον υποτιμούμε. Χτίζουμε συναισθήματα και τα αφήνουμε να σαπίζουν και να διαλύονται σιγά σιγά. Και όταν γονατισμένοι κλαίμε σπαρακτικά πάνω από τα συντρίμια, έχουμε το θράσος να απαιτούμε να ορθωθούν όλα ξανά μόνο από τα δάκρυά μας. Μπορούμε να πάμε ενάντια στον χρόνο; Όχι. Μπορούμε όμως να διατηρήσουμε σε αυτόν ό,τι πολύτιμο έχουμε. Όλοι μας έχουμε νιώσει στιγμές να κρατούν για πάντα και έχουμε δει ζωές να διαλύονται στον χτύπο μιας καρδιάς. Πού είναι ο χρόνος τότε; Ποιο το νόημα να μας νικάει; Είναι δύσκολο να πρέπει να προσαρμοστείς σε ένα βασανιστικό παρόν, αλλά είναι προτιμότερο να διαλύσεις κάτι που αξίζει και λατρεύεις μόνο για να μην αναγκαστείς να ζήσεις ένα χρονικό διάστημα με την έλλειψη αυτού; Πόσο εγωιστικό είναι αυτό;
Μην τρελαίνεστε λοιπόν.. Χρόνος είναι, θα περάσει είτε το θέλουμε είτε όχι. Πίστη χρειάζεται μόνο. Πίστη σε ότι κρατάμε πολύτιμο. Ας ανοίξουμε τα μυαλά μας και ας καταλάβουμε ότι δεν είναι κακό να στηρίζεσαι σε κάποιον που ξέρει τι περνάς γιατί περνάει και αυτός τα ίδια. Στηριζόμενοι ο ένας στον άλλον αντλούμε δύναμη και ελπίδα.Και πριν το καταλάβουμε, το "χ" ανθίζει μπροστά μας σαν νεογέννητο λουλούδι και μένει ανθισμένο να το κοιτάμε επ'αόριστον..





Lyrics:
Everyday in every way I'm falling
Everything that everyone says turns me on
Shine a light on me
So that everyone can see
That I want to stay here
Indefinitely

Time exists but just on your wrists
So don't panic
Moments last and lifetimes are lost in a day
So wind your watches down, please
Cos there is no time to lose
And I'm going to stay here
Indefinitely
I want to stay here
So just let me be

Now I can see the light
Circling around your reflection

And I'm going to stay here
Indefinitely
And I'm going to stay here
So just let me be
Indefinitely
Indefinitely
Indefinitely
Indefinitely
Indefinitely
Indefinitely