"Dirge for November.."

Μπήκε λοιπόν κι ο Νοέμβρης..Ένας Νοέμβρης που θα τον ζήσω μισό μιας και στις 16 αρχίζουν οι εννέα πιο άχρηστοι μήνες της ζωής μου.Ο αποχαιρετισμός πήρε μια παράταση 10 ημερών και έτσι παρατείνεται και η χαρά της ανεμελιάς.Ανάμεικτα τα συναισθήματα.Ο στρατός είναι κάτι που ξέρω ότι είναι αναπόφευκτο και όσο κι αν το σιχαίνομαι, μια ψυχή πού 'ναι να βγει..ας βγεί.Έχω φτάσει να ανυπομονώ να έρθει εκείνη η μέρα για να τελειώνουμε.Δεν πιστεύω σε καμία πατρίδα και σε καμία εθνική υπερηφάνεια.Και σίγουρα δεν περιμένω καμιά θητεία να με κάνει άντρα.Οk..το παραδέχομαι!Είναι μια εμπειρία και σίγουρα ευκαιρία για νέες γνωριμίες.Αλλά μέχρι εκεί και τίποτα παραπάνω.Αυτό που ξέρω είναι ότι όλο εκείνο το διάστημα θα μπορούσαμε να ήμασταν μαζί και το γεγονός ότι δεν θα είμαστε, μπορεί να σημαίνει το τέλος μας.Εγώ το μόνο που μπορώ να υποσχεθώ είναι ότι θα παραμείνω αυθεντικός και δεν θα αφήσω να επέλθει καμία αλλαγή μέσα μου.Θα παίξω το παιχνίδι τους και θα φύγω ήσυχα.Για σένα φοβάμαι..Φοβάμαι τι θα αντιμετωπίσω όταν βγω.
Σου υπόσχομαι ότι όσο είναι στο χέρι μου,αυτή θα είναι η τελευταία φορά που φεύγω από κοντά σου.Και του χρόνου τέτοια μέρα ο θρήνος θα είναι τραγούδι..



Lyrics:
Lost, here is nowhere
Searching home still
Turning past me, all are gone
Time is now
The omen showed, took me away
Preparations are done, this can't last
The mere reflection brought disgust
No ordeal to conquer, this firm slit
It sheds upon the floor, dripping into a pool
Grant me sleep, take me under
Like the wings of a dove, folding around
I fade into this tender care