Καλώς ήρθες ξένε στον τόπο μου....

Feel free to leave a comment..

Δευτέρα 15 Μαρτίου 2010

"Μην σταματας να είσαι χαρούμενος... Κρίμα είναι!"

Αναπόφευκτα παίρνουμε κάποια πράγματα στη ζωή μας σαν δεδομένα. Και είναι αλήθεια ότι προσπαθούμε πάντα να την απλοποιησουμε οσο γίνεται. Μήπως θα 'πρεπε να το σκεφτούμε λίγο αυτό; Προσωπικά πιστεύω πως όσο πιο δύσκολο είναι κάτι και όσο περισσότερο μας πονάει, τόσο πιο πολύ αξίζει. Ζούμε τις ζωές μας, πνιγμένοι σε αυτά που θεωρούμε "προβλήματά" μας και δεν σταματάμε για λίγο, να παγωσουμε τον χρόνο για μια στιγμή μόνο και να αναρωτηθούμε: "Τι κάνω; Τι πραγματικά θέλω και τι είναι αυτό που θα με κάνει ευτυχισμένο;" Αν όλοι μας δρουσαμε σύμφωνα με αυτά που μας κάνουν ευτυχισμενους, ο κόσμος θα ήταν πολύ καλύτερος.
Για να είμαι ειλικρινής, όλα αυτά τα γράφω για να τα βλέπω εγώ. Πρέπει να τα λέω σε άλλους για να τα θυμίζω στον εαυτό μου. Είναι μια δύσκολη φάση αυτή. Πλησιάζει το τέλος μιας εποχής και στο τέλος πάντα το μυαλό σου γυρίζει στην αρχή. Κάθε αρχή και δύσκολη λέει το γνωμικό αλλά εγώ ποτέ δεν κατάλαβα γιατί πάντα το τέλος ήταν το πιο δύσκολο για μένα. Ίσως είναι γιατί φοβάμαι μήπως ξεχάσω. Γιατί λένε ότι κάτι τελειώνει πραγματικά όταν το ξεχνάς. Και κάποιος μου πε ότι ξεχνάω εύκολα..


Και ένα από τα αγαπημένα μου σαν επίλογος. Αφιερωμένο..







Madrugada - Honey Bee

Honey bee
Come buzzing me
I ain't seen you for so long

I need to feel you
I mean the real you
Not the one described to me in song

Out in the woods
Tall pine tree woods
She gave sweet loving to me

Her woodland grace
Her soft embrace
My face in shadow
Honey bee

Won't you come see me in the morning?
Won't you come see me late at night?
For it ain't right, no it just ain't right
You're meant to turn away from the light

Night, all my lights are on
I need a little one on one
This useless, helpless feeling

A young man should be blessed with love
There's just flesh and fire below
This drunken, senseless reeling
Hands on my face
Some silk and lace
Sweet perfume kisses
For me

Wherever you burn
I have returned
You lucky lady
Honey bee

I have to leave you in the morning
You always wanted to be free

Stay with me
Sweet lucky lady
Don't ever leave me
Honey bee

Awake in cold places
Cool ice and icy faces
Some dead and some living
Most of them doing something in between

My lady in waiting
Must have turned to hating me
Some bitter awakening this has been
The next time she calls I'm gonna let her in
The next time she calls I'm gonna let her in

And if she leaves me in the morning
At least we both have been relieved

Now stay with me
Stay with me
Sweet lucky lady
Don't you ever leave me
Honey bee

4 σχόλια:

  1. Ομολογουμένως, η δημοσίευση σου μου κέντρισε το ενδιαφέρον (ιδιαίτερα ο τίτλος) και θα ήθελα να σχολιάσω κάτι πάνω σε όσα αναφέρεις(όχι για να διαφωνήσω μαζί σου, αλλά γιατί με προβλημάτισαν οι απόψεις σου). Σίγουρα το να λειτουργεί κανείς με γνώμονα ²τα θέλω² του και μόνο, αψηφώντας οποιαδήποτε μορφή ασφάλειας ή συνήθειας του προσφέρει μια άλλη δεδομένη-σταθερή επιλογή, είναι μεγάλο πράγμα και ειδικότερα όταν αυτός ο τρόπος ζωής σου προσφέρει το ύψιστο αγαθό της ευτυχίας. Όμως υπάρχουν πράγματα που θέλουμε και δεν μπορούμε να τα έχουμε, είτε επειδή δεν εξαρτώνται μόνο από εμάς τους ίδιους, είτε επειδή ανήκουν σε άλλους, είτε επειδή δεν υπάρχουν τα φόντα, είτε τελοσπάντων, επειδή δεν ήταν γραφτό να τα αποκτήσουμε. Πως λοιπόν, σ’ αυτή την περίπτωση, μπορεί ένας άνθρωπος να νιώθει ευτυχισμένος; Σε ποιο βαθμό μπορείς να παρηγορηθείς και να αρκεστείς στην προσπάθεια; Και μετά προχωράς παρακάτω; Δύσκολα...και μάλιστα χωρίς πολεμοφόδια..Αλλά και σ‘ αυτή την περίπτωση, τολμάς τα ίδια λάθη; Έτσι λοιπόν, είτε λειτουργώντας σύμφωνα με ²
    το πρέπει² ή ²το θέλω² , πάντα υπάρχει κόστος. Όπότε, ο κόσμος θα ήταν καλύτερος -ή για να το θέσω ορθότερα, πιο ευτυχιμένος- αν όχι μόνο έκανε αυτό που ήθελε αλλά αν είχε και αυτό που ήθελε.
    Όσο για σένα, μη φοβάσαι μήπως ξεχάσεις. Όλα τα κεφάλαια ανοιγούν και κάποτε κλείνουν. Δεν είναι πάντα στο χέρι μας να τα κρατήσουμε ανοιχτά.Αν κάτι είναι δυνατό και υπάρχει, σίγουρα αντέχει στο χρόνο, αρκεί να μη θες να το ξεχάσεις. Το παρελθόν παραμένει παρελθόν και αν προσπαθήσεις να το αναβιώσεις θα πρέπει να ρισκάρεις, γιατί κάποια πράγματα ίσως να έχουν αλλάξει. Κράτα το λοιπόν ως μια γλυκιά ανάμνηση ή απλά διέγραψέ το. Αν κάποτε το ξεχάσεις, ναι, τότε θα’ χει τελειώσει. Μην περιμένεις να στο θυμίσει κανεις, άδικος κόπος! Αν ξεχνάς όμως εύκολα, σίγουρα θα το προσπαθείς πολύ.Κάτι θα ξέρει και αυτός που σου το είπε...
    Τέλος, σχετικά με το κομμάτι, τελευταία τυχαίνει να το ακούω αρκετά συχνά...πλέον αγαπημένο μου..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σ´ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον που έδειξες και πραγματικά είπες κάποια πολύ σωστά πράγματα. Θα σταθώ όμως στο σημείο που αναφερθηκες στις τυχόν επιλογές σαν «λάθη». Δεν θεωρώ ότι είναι λάθος να δίνεται σε κάποιον ή κάτι και να ρισκαρεις, ειδικά όταν ξερεις ότι αυτός ή αυτό αξίζει. Επίσης, θα ήθελα να επισημάνω ότι όταν ξέρεις τι θέλεις και βάζεις στόχους, η ζωή φέρνει έτσι τα πράγματα ώστε να λειτουργούν με το μέρος σου. Φτάνει πάντα να έχεις καθαρή καρδιά και να πολεμάς για αυτό που θέλεις. Όσον αφορά τη λήθη, ίσως τελικά να έχεις δίκιο και να προσπαθώ να ξεχάσω πράγματα. Με τα υπόλοιπα θα συμφωνήσω και κλείνοντας θα σου πω ότι, ακόμα κι αν δεν μπορείς να έχεις αυτό που θέλεις, για οποιονδήποτε από τους λόγους που ανεφερες, αυτό που πρέπει να κάνεις είναι να έχεις καθαρές επιλογές και να μην συμβιβάζεσαι εκτός κι αν πρέπει πραγματικά να το κάνεις.
    Σ' ευχαριστώ και πάλι για το ενδιαφέρον σου..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Η λέξη "λάθη" προφανώς δεν χρησιμοποιήθηκε σωστά, οπότε η διαφωνία μας προκύπτει απ ' αυτό. Ωστόσο, έστω κ αν δεν αποτελούν λάθος επιλογές, τουλάχιστον δεν μπορούν να σε κάνουν ολοκληρωτικά ευτυχισμένο(και σ' αυτό ήθελα να εστιάσω προηγουμένως).Σχετικά με τους στόχους, δεν ξέρω αν εσύ είσαι αισιόδοξος ή εγώ πεσιμιστής, αυτό που ξέρω είναι ότι τα πράγματα δεν έρχονται πάντα όπως τα θες και η ζωή δεν σου φέρνει τίποτα, τα πάντα προκύπτουν ως αποτέλεσμα των πράξεων μας. Μιλάς για ξεκάθαρες επιλογές, αλλά οι δικές μου τουλάχιστον τυχαίνει να μην μπορουν να είναι πάντα έτσι.Συμβαίνει και αυτό...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πάλι καλά που κατάλαβες ότι τα γράφεις για να τα βλέπεις εσύ!!! καιρός να τα πιστέψεις κιόλας και να μην φοβάσαι ότι θα έρθει :D
    Υ.Γ αναφερόμαστε στο " Μη σταματάς να είσαι χαρούμενος...κρίμα είναι!!! "
    Δύο φίλες σου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή