"Ποτέ Πια..."

"...Και το Κοράκι, μη κουνώντας καθόλου
τα φτερά του, στέκεται ακόμα πάνω
στο ωχρό, γλυπτό ομοίωμα της Παλλάδας
πάνω απ' την πόρτα του δωματίου μου.
Και τα ματιά του είναι όμοια με τα ματιά
ενός δαίμονα που ονειρεύεται,
κι όπως το περιλούζει το φως της λάμπας,
στο πάτωμα σκορπίζει τη σκιά του.
Και η ψυχή μου, απ' αυτή τη σκιά
που μένει στο πάτωμα σαν κύμα απλωμένη,
-ΠΟΤΕ - ΠΟΤΕ ΠΙΑ δε θα σηκωθεί..."

Edgar Alan Poe - Το Κοράκι (1845)


Διάφανα Κρίνα - Η Γυναίκα Που Διάβαζε Ποιήματα