"Πορείες και... απορίες"

Σήμερα το πρωί πραγματοποιήθηκε πορεία εδώ στην Αμαλιάδα από τους φοιητές για να διεκδικήσουμε τα αυτονόητα. Έπειτα από μια δήλωση του προέδρου του ΤΕΙ Πατρας κ. Καπλάνη, πολλά τμήματα συμπεριλαμβανομένου και του δικόυ μας, θα κλείσουν λόγω... «έλλειψης διοικητικής στήριξης»! Μαζευτηκαμε λοιπόν μια χούφτα άνθρωποι και πήγαμε στο Δημαρχείο της πόλης για να πάρουμε απαντήσεις. Φυσικά υπάρχει και το γνωστό κτιριακό ζήτημα που, ενώ έχουμε ένα ολοκαίνουριο κτίριο σχεδόν έτοιμο, κάνουμε ακόμα μάθημα στις αποθήκες του ΟΣΕ μαζί με άλλο ένα τμήμα, σ' ένα χώρο που με το ζόρι χωρούσε μόνο εμάς. Εν πάσει περιπτώσει, οι τοπικοί άρχοντες έριξαν το μπαλάκι στην διοίκηση του ΤΕΙ, η οποία επανειλλημένα το έχει ρίξει στους πρώτους και έτσι κανείς δεν ξέρει τίποτα και κανείς δεν έχει ευθύνη. Το μόνο που καταφέραμε να κερδίσουμε είναι ο λόγος τους για στήριξη όταν θα μιλήσουμε με τον κο Καπλάνη, που... δεν λέω, κάτι είναι κι αυτό.
Πέρα από τους ιθύνοντες όμως, εγώ αυτό που είδα από τα παιδιά, ήταν μια χαλαρότητα από μια μερίδα τους. Πολλοί το είδαν περισσότερο από ότι θα επρεπε σαν χαβαλέ, ενώ αρκετοί τραβούσαν φωτογραφίες και βίντεο λες και ήταν σε κάποιο event. Δεν είναι δυνατόν, την ώρα που το μέλλον μας στηρίζεται σον αέρα, εμείς να έχουμε το νου μας στο πόσες φωτό θα αναρτήσουμε στο facebook ώστε να φανούμε «in» στους «φίλους» μας, καθώς έχει γίνει και της μόδας η συμμετοχή σε πορείες..
Για μένα πρέπει να ξυπνήσουμε επιτέλους, να βρούμε την πηγή του προβλήματος και συλλογικά να χτυπήσουμε εκεί. Η αλήθεια είναι ότι στάλθηκε ένα ισχυρό μήνυμα σήμερα. Όμως καλώ και...προκαλώ για μεγαλύτερη συμμετοχή στην επόμενη κινητοποίηση. Όσο μας βλέπουν σαν ένα ματσο χρήματα, δεν έχουμε στον ήλιο μοίρα! Όσο είμαστε πηγή κερδών, θα φροντίζουν για μας. Ποιος όμως μας εγγυάται ότι κάποια στιγμή δεν θα απομακρυνθεί το συμφέρον τους από μας; Και τότε...; Πρέπει λοιπόν να καταλάβουμε ότι δεν έχουν δικαίωμα να παίζουν με μας και πως το μέλλον μας είναι στα χέρια μας. Όλοι βραζουμε στο ίδιο καζάνι, φοιτητές και πολίτες και πρέπει να εργαστούμε συλλογικά. Ας σηκωθούμε λοιπόν από τους βολικους καναπέδες μας γιατί η νωθρότητά που μας καταβάλλει αρχίζει να επεκτείνεται ως το μυαλό μας και να θολώνει τη σκέψη μας.
Let's just rock their minds out...